चांदोबाचा झबला

ह्या ओळी माझ्या सगळ्या भाचरांसाठी......

(बालकविता लिहायचा हा माझा पहिलाच प्रयत्न - चूकभूल माफ करा :))

एके दिवशी म्हणाला चांदोबा आपल्या आईला

शिवून देग मला माझा लोकरीचा झबला ||

रात्रभर सतावतो वारा अन वाजते मला थंडी

आकाशाची सफर करायची पण भरते मला हुडहुडी

आजारी पडतो मी सारखा, हवा न मानवे मला

शिवून देग मला माझा लोकरीचा झबला ||१||

चांदोबाची व्यथा ऐकून आईस वाईट वाटले

काय करावे, कसे करावे हे तिस नाही कळले

एके दिवशी होसी छोटा अन एके दिवशी मोठा

सांग कसा शिवू मी तुला लोकरीचा झबला ||२||

सांग घेऊ माप मी छोटे-मोठे कुठले

की शिऊ मी तुला पंधरा लोकरीचे झबले?

ऐकून चांदोबा झाला खुश, म्हणे चालेल आई मला

शिवून देग मला माझा लोकरीचा झबला ||३||

Diet

आजकाल कुठेही जावा, गप्पांमध्ये खाणे हा सगळ्यांच्या जिव्हाळ्याचा विषय असतोच. आणी पूर्वी आपण किती व कसे खायचो आणी आता काय आणी किती खातो ह्याही गप्पा चवीने मारल्या जातात. कमी खाणे हे हल्ली काही घरात ठरवून तर काही घरात इलाज नाही म्हणून केले जातेय,  ह्याच संदर्भातून सुचलेले हे विडंबन ..........

( खालील ओळी दिवस तुझे हे फुलायचे ह्याच्या चालीत म्हणाव्यात)

दिवस तुझे हे वाळायचे,

मोजून मापून जेवायचे ||

वजन वाढते फार

सोसेना पायाला भार

कळेना काय ते करायचे ||१||

रोज सकाळी सकाळी

चहाची हुक्कीही भारी

पाण्यात मध-लिंबू पिळायचे ||२||

ब्रेड-बटर, अंडी चार

पण cholesterol वाढवी फार

दुधात मध-ओट ओतायचे ||३||

पराठे अन तुपाची धार

पण कॅलरीज वाढवी फार

पोटात काकडी-tomato भरायचे ||४||

४ ची वेळ वडापाव-चहाची

पण  dietician चे ऐकायची

पाण्याबरोबर मारी बिस्कीट ढकलायचे ||५||

रात्रीची वेळ निवांत चोपायची

पण हल्ली नाही परवडायची

वाळक्या फुलक्यावर भागवायचे ||६||