चांदोबाचा झबला

ह्या ओळी माझ्या सगळ्या भाचरांसाठी......

(बालकविता लिहायचा हा माझा पहिलाच प्रयत्न - चूकभूल माफ करा :))

एके दिवशी म्हणाला चांदोबा आपल्या आईला

शिवून देग मला माझा लोकरीचा झबला ||

रात्रभर सतावतो वारा अन वाजते मला थंडी

आकाशाची सफर करायची पण भरते मला हुडहुडी

आजारी पडतो मी सारखा, हवा न मानवे मला

शिवून देग मला माझा लोकरीचा झबला ||१||

चांदोबाची व्यथा ऐकून आईस वाईट वाटले

काय करावे, कसे करावे हे तिस नाही कळले

एके दिवशी होसी छोटा अन एके दिवशी मोठा

सांग कसा शिवू मी तुला लोकरीचा झबला ||२||

सांग घेऊ माप मी छोटे-मोठे कुठले

की शिऊ मी तुला पंधरा लोकरीचे झबले?

ऐकून चांदोबा झाला खुश, म्हणे चालेल आई मला

शिवून देग मला माझा लोकरीचा झबला ||३||